Czy przyjaźń pomiędzy człowiekiem i wampirem jest możliwa?

Oddany

Hmmmmmmmm, a możecie jeszcze bardziej rozwinąć wypowiedź?

Skoro chcesz odpowiedzi, zadaj pytanie. Very Happy

Oddany

Czy czułe zmysły to przekleństwo czy dar? jeśli przekleństow to dlaczego jesli dar też prosze o wytłumaczenie Wink

Oddany

Czekam na odpowiedź ale przeczytam ją rano. Żegnajcie...........

Ale czy ta przyjaźń nawet jeśli możliwa, nie jest jednak z grupy wysokiego ryzyka? Wystarczyłaby chwila tzw głodu czy słabości i przyjaciel mógłby stać się zakąską.

Myślę, że jeśli ktoś bawi stawia sobie za cel przyjaźń czy znajomość z człowiekiem wie i buduje w sobie hamulce by ten cel osiągnąć.

Co do pytania wyżej, wyczulone zmysły to dar, o ile lepiej można postrzegać otaczające nas dobra, gdy nie patrzymy na to wszystko nieco inaczej, niekiedy mogą przysparzać problemu, kiedy jest za dużo informacji ze świata przyziemnego można oszaleć, jednak przy dużym spokoju tych stworzeń raczej im to nie grozi.

Zbytnie otwarcie się na bodźce ze świata i od ludzi może przyprawić o szaleństwo, nawet w przypadku zbytniej empatii wśród ludzi- może to doprowadzić człowieka do depresji albo innych stanów jeśli odpowiednio nie zapanuje nad tym co współodczuwa.

Oddany

Ale my mówimy o wampirach nie o ludziach ...

Pojawił się temat czułych zmysłów, dotyczy to zarówno ludzi jak i wampirów, a temat jest o przyjaźni człowieka i wampira. Czułe zmysły, przerost empatii właśnie w tym wypadku może być niebezpieczny dla człowieka. Nadal w temacie więc Wink

Oddany

No dobra niech ci bedzie Wink

Jak zapewne było już na forum wspomniane miłość ogranicza i niszczy. Wampir pewnie zdaje sobie z tego sprawę i woli być ostrożny.

Dlaczego miłość ogranicza i niszczy? Zaborcza miłość może tak, ale wampir nie podda się nikomu i powie że albo uznasz moją wolność albo... Nie wydaje mi się by wampir pozwolił się zniewolić komukolwiek. Jest jak lis. Nie do oswojenia. Owszem może tolerować daną osobę, może nawet się jakoś przywiązać ale nigdy nie da się zamknąć.

Zaintrygowany

Mówicie, że wampir jest jak lis, ale taki, młody, niedoświadczony, pozostawiony całemu świata, bez swego mistrza, da się zamknąć i to bardzo łatwo... Czasem nawet bardzo doświadczony wampir gubi się w swoich planach, spiskach i daje się zamknąć w własnej klatce... A potem nie potrafi z niej sam wyjść... Zdarza się tak, więc czy aby takim przebiegłym lisem jest?? A może stał się tak przebiegły, że sam się przechytrzył??

I tego nie da się wykluczyć.
Stworzenia inteligentne, jak słusznie zauważyłeś,
wpadają w pułapkę własnej inteligencji.

Ale czy i lis nie jest niepokonany?
Jego siłą jest spryt, umiejętność dostosowania się większa niż u innych stworzeń.
Lecz może równie dobrze przejść z roli drapieżnika do roli ofiary,
jeśli nie będzie zbyt ostrożny,
i nie wykluczałem tego pisząc swój post.

I lis obierze stworzenie, któremu odda swą lojalność,
jeśli takowe odnajdzie.
Jeżeli tak się nie stanie, pozostanie samotnikiem,
mającym wzgląd jedynie na najbliższą rodzinę,
bądź na samego siebie.
Częściej zaś niż na swoich, zechce się uczyć na błędach i reakcjach swej lisiej braci.
Przyjmie oferowane przez człowieka dobro jako należne.
Pozwoli ofiarować sobie wiele.
Jednak nie oswoi go to, nie zatrzyma.
Gdy będzie miał okazję, odejdzie w swoją stronę.