Przebudzenie

Zafascynowany

U nas niestety, w kwestii jakiejkolwiek praktyki lub samorozwoju, jest biednie. W Stanach natomiast, kultura wampiryczna jest znacznie lepiej rozwinięta. Trzeba mieć jednak odpowiednie środki finansowe by ściągać tamtejsze książki. Osobiście mam nadzieję się kiedyś tam wybrać.
Do nas dotarła chyba tylko książka Michelle Bellanger "Wampiry - same o sobie". Myślę, że też warto zajrzeć.
Czy Twoje zainteresowanie sięga też jakiejkolwiek formy okultyzmu lub satanizmu? Warto poznać w razie czego podstawy, mogą być uświadamiające.

Oddany

Satanizm ma różne oblicza, Styx.

Zafascynowany

Dlatego pytanie padło o jakiekolwiek. I zdaję sobie z tego sprawę.
Ludzie również mają różne oblicza.

Moderator

Wiesz Draconis, tak czytam co piszesz, i mimowolnie odnoszę jakieś takie wrażenie, że jednak coś Cię ciągnie w stronię rytualno-religijno-jasełkową.
A jeśli się mylę, to zwyczajnie zaleciało mi tu zatęchłym od krwi ołtarzem... mówiąc w przenośni, rzecz jasna.

To jak to w końcu jest?
Mówimy o naturze, czy jednak cały w tym ambaras, żeby połączyć to wszystko w jakąś spójną całość, jak akt krwi z jakąś bliżej nieokreśloną formą okultyzmu?
Coś w stylu "akt+hokus pokus"?

Pytam zupełnie serio. Nie miałem okazji zapytać Cię wcześniej, więc jak to jest u Ciebie moja droga Styx?

Zafascynowany

Sam wampiryzm postrzegam, jeśli nie patrzeć przez pryzmat szkarłatnej posoki, jako niekończące się pragnienie wiedzy, poznania, doświadczenia. Otwarcie się na świat w każdej kategorii jaką nam oferuje. To wspaniały wytwór, to co nas otacza, jakim jest i jak na nas oddziałuje. Dobre czy złe.
Jeśli chodzi o "hokus-pokus". Osobiście uważam, że są umysły odpowiednio do tego nastrojone, by móc wyciągnąć jakieś wnioski z takich działań. Nawet na zasadzie placebo. Okultyzm postrzegany raczej negatywnie, ale tylko my, jako Homo sapiens, określamy co jest złe/dobre.

Krew jest niebywała. Spływa nią cały świat. Jesteśmy oceanem krwi.
Rytualność i staranie się o estetykę to sposób na okazanie szacunku (wywyższenie?). Bez niej bylibyśmy kulturalnie ubodzy, odarci z całego sycącego, przepysznego... Aktu. Zezwierzęceni.

Oddany

Dobro i zło nie są naturalne, a przynajmniej nie do końca. Wynikają głównie z podejmowanych przez nas decyzji.

Moderator

Moderator

@Styx.
Moim zdaniem, jednak mówisz o dwóch odmiennych naturach.
Wampiryzm to rzecz jasna krew, pragnienie, zaspokajanie, dominacja, wszelakie formy okultyzmów, może satanizmów itp.
A "głód" wiedzy i poznawania wszystkiego co nas otacza, to już zupełnie zwyczajna ludzka natura. Która z wampiryzmem nie ma nic wspólnego.
Oczywiście "połączenie" obydwu domen, tworzy wyjątkową osobowość, coś co nazywam osobiście Otherkin'em. Taki neologizm, oznaczający "inny gatunek", w sensie świadomości. Jednak nadal są to dwie natury, a nie jedna.
Ale to tylko moja opinia.

@Cain.
Uważam podobnie ja Ty Cain. Zło i dobro to sztuczne twory, które jednak pełnią dla nas jakąś rolę. Interpretacja zależy już od nas samych, tak jak mówisz.
W rzeczywistości jednak, zło i dobro są absolutnie względne.

Zafascynowany

Myślę, że nie tyle odmiennych, skoro mogą ze sobą współgrać..

Oddany

nie nie nie nie NIE.

Żadnych tekstów o głodzie, błagam.

Zafascynowany

Coś z nim nie tak?

Oddany

Niee, po prostu pełnia i te sprawy.

Zafascynowany

To najlepszy moment, najlepsze światło.

Oddany

Nie dla mnie. Każda pełnia sprawia, że dostaję obłędu.

Moderator

[quote]Natury, będąc wielowymiarowymi, przeplatają się wzajemnie [/quote]
Tak, ale pragnienie wiedzy wynika z natury ludzkiej, nie wampirycznej.

Mówiąc alegorycznie, Twój "feromon nocy" który posiadasz... Twój "Pierwiastek mroku", Twój "odwieczny głód", jest elementem, który czyni z Ciebie drapieżnika w pełnym znaczeniu tego słowa. Tylko i wyłącznie.
To zaś, że nad nim panujesz, zawdzięczasz ludzkiej naturze.

[quote]I Głód to bardzo dobre słowo.[/quote]
Co do wampiryzmu. Co do wiedzy, jedynie alegoria.

[quote]Nie dla mnie. Każda pełnia sprawia, że dostaję obłędu.[/quote]
Mmmmmm, romantyczna dziewczyna z Ciebie Cain. :twisted: