Moje wierszydła

SOBÓTKA

Pośród bagien, w leśnej głuszy, gdzie drzew starych kilka stało
Dziewczę młode cicho szlocha, piersią tuląc martwe ciało
Po policzkach łzy jej płyną, ból okrutny kryje w sobie
Jej kochany wszak niedawno wiecznym snem spoczywał w grobie

Jego oczy - martwe oczy, niczym drogowskazy piekła
Jego twarz anielsko jasna, jego dusza zeń uciekła
A pragnienia i nadzieje które dotąd nosił w sobie
Pochłonęła czarna ziemia – razem z nim usnęły w grobie

Lecz to czas jedynej nocy, kiedy magia włada światem
Czas gdy szepczą wszystkie drzewa, może go obudzą zatem?
Może leśni słudzy cienia, przywołani w Noc Kupały
Sprawią że powróci dusza, ze snu wstanie ukochany

Trzeba zatem czar odprawić, wezwać księżyc do pomocy
Prosić ogień by rozpalił, światłem jego martwe oczy
By wróciły sny, marzenia, i nadzieja tej miłości
By już zawsze trwało szczęście wprost z kochania i radości

Jednak kiedy dziewczę smutne, twarz zbliżyło do kochanka
Cała aż zadrżała z trwogi, bo nie miała przecież wianka
A to dzięki niemu właśnie, jest nadzieja że się uda
W Sobótkową Noc magiczną, prawie boskie czynić cuda

Zamiast więc przywrócić życie, temu który w jej był sercu
Padła z bólem na kolana, przy utkanym z mchu kobiercu
I zrobiła to co mogła, pewnie mi nie uwierzycie
By na zawsze być z kochanym, zakończyła swoje życie

Dziękuję serdecznie to miło czytać pochlebne opinie na swój temat Smile

, naprawdę, aż nie wiem co powiedzieć Smile

oczywiście Smile

z tym, że to nie jest twórczość którą uprawiam regularnie, są to twory, stworzone przeze mnie kilka lat temu. Niemniej to dla mnie wielki zaszczyt móc je prezentować tutaj i oczywiście za chwilę pojawi się kolejny...

TA JEDYNA

Wiesz znalazłem Cię przy drodze
Wyglądałaś tak niewinnie
Cała naga, Twoje ciało
Pomyślałem zostań przy mnie

Wciąż pamiętam kolor włosów
Które twoją twarz okryły
mocno chciałem Cię przytulić,
kochać Ciebie z całej siły

Kiedy wiatr odgarnął włosy
Twoją piękną twarz ujrzałem
Stojąc chwilę zamyślony
Stojąc Ciebie pokochałem

Byłaś cudna choć bez oczu
Twoja twarz już lekko gniła
Jednak dla mnie byłaś piękna
Moja miłość to sprawiła

Twoje piersi wciąż tak kształtne
Gniły tak jak reszta ciała
Teraz wiem już będziesz moja
Nawet gdybyś tylko spała

Ale ty nie spałaś przecież
Byłaś martwa od miesiąca
Teraz stałaś się piękniejsza
Gnijąc tu w promieniach słońca

Więc zabrałem Cię ze sobą
Tam gdzie mieszkam tam gdzie żyję
Tutaj bać już się nie musisz
Moje Ciało Cię okryje

Jesteś wszystkim czego pragnę
Jesteś tą o której śniłem
Wcześniej Ciebie nie kochałem
Wcześniej… zanim Cię zabiłem

ZŁA KRÓLOWA

Zła Królowo, wszak niedawno
nektar z Twoich ust spijałem
Zła Królowo, czy słyszałaś?
Ja tej nocy umierałem

Umierałem tak czekając
na Twój powrót rozmarzony
nie przybyłaś nigdy więcej
już nie ujrzę Twej korony

Zła Królowo byłaś dla mnie
tym kim chciałem abyś była
Twoja twarz tak niegdyś jasna
każdej nocy mi się śniła

Lecz odeszłaś Zła Królowo
razem z Tobą blask Twej twarzy
teraz inna mi królową
teraz o Niej będę marzył.

Oddany

Piękne rymy cudny rytm.... niech żyje poezja...

Administrator

Gdy bys widzial Drogi Cabalu skry w oczkach przegladajacych tu panien,
usmiechnal sie bys skrycie tak ja w tej chwili